Wednesday, March 1, 2017

ពូជស្រូវស្រាល 'រំពេ'



ពូជស្រូវ '​រំ​ពេ​' ជា​ស្រូវស្រាល​មិន​ប្រកាន់​រដូវ​ដែល​បាន​ធ្វើ​ការរំដោះ និង​ផ្សព្វផ្សាយ​ដោយ​វិទ្យាស្ថាន​ស្រាវជ្រាវ និង​អភិឌ្ឍន៍​កសិកម្ម​កម្ពុជា​នា​ឆ្នាំ ១៩៩៩ ។ បច្ចុប្បន្ន​ពូជស្រូវ'រំ​ពេ​' បាន​នឹង​កំពុង​ប្រើប្រាស់​នៅក្នុង​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ដោយ​ពូជស្រូវ​នេះ​ផ្តល់​នូវ​ទិន្នផល​ខ្ពស់។​

លក្ខណៈពិសេសៗ​របស់​ពូជស្រូវ '​រំ​ពេ​'
ពូជស្រូវ '​រំ​ពេ​' ជា​ពូជស្រូវ​ដែល​មាន​អ​វេទរ​សភាព​នឹង​រយៈ​ពន្លឺ (​មិន​ប្រកាន់​រដូវ​) និង​អាច​ចេញ​ផ្កា​គ្រប់ពេលវេលា​ដរាបណា​លក្ខខណ្ឌ​ដាំ​ដុះ​អនុគ្រោះ​ដល់​ការលូតលាស់របស់​វា ។ អាស្រ័យ​ដោយ​ហេតុផល​ខាងលើ ទើប​ពូជ​នេះ​អាច​ដ់ដុះ​នៅ​រដូវវស្សា (​ដំណាំ​ទីមួយ​នៃ​រដូវ ឬ​ស្រូវ​ដើមរដូវ​) ក្នុង​រដូវវស្សា (​ដំណាំ​ទី​ពីរ​នៃ​រដូវ​) ចុង​រដូវវស្សា និងស្រូវប្រដេញទឹក (​ដំណាំ​ចន្លោះ​រដូវវស្សា និង​រដូវប្រាំង​) និង​លក្ខខណ្ឌ ប្រាំង​ស្រោចស្រព ។ ពូជស្រូវ 'រំ​ពេ​' នេះ​មាន​អាយុ​កាលពី ១០៥-១១៥ ថ្ងៃ គឺ​ចាប់ពី​ថ្ងៃ​សាប​រហូត​ដល់ថ្ងៃ​ប្រមូល​ផល ។ កំពស់​ដើម​របស់​ពូជស្រូវ '​រំ​ពេ​' ប្រែប្រួល​ពី ៨០-១០០ ស.​ម និង​ចំនួន​ដើម​បែក​ផ្តល់​ផល​គឺ​ចាប់ពី ៨-១៤ ដើម​ក្នុង​មួយ​គុម្ព អាស្រ័យ​ទៅតាម​ប្រភេទ​ដី ។ ចំនួន​គ្រាប់ ក្នុង​មួយ​កួរ​មាន​ចាប់ពី ១០០-១៤០ គ្រាប់ និង​មាន​ប្រវែង​កួរ ១៨-២៥ ស​.​ម ។ រីឯ​ទិន្នផល​របស់​វា​វិញ គឺ​អាច​ទទួលបាន​ចាប់ពី ៤.០ តោន​ទៅ ៦.០ តោន​ក្នុង​ផ្ទៃដី ១ ហិកតា ។
ពូជស្រូវ '​រំ​ពេ​' គឺជា​ពូជ​ដែល​មិនសូវ​ធន់​ទៅ​នឹង​ពពួក​មមាច​ត្នោត​ទេ ។​

វិធីសាស្ត្រ​ដាំ​ដុះ
​សម្រាប់​ស្រូវ​សន្ទូង បរិមាណ​គ្រាប់ពូជ​ដែល​ចាំបាច់​គឺ​ពី ៣០-៤០ គីឡូក្រាម​ក្នុង​មួយ​ហិកតា ប៉ុន្តែ​ក្នុង​ករណី​ដែល​គ្រាប់ពូជ​សុទ្ធ និង​មាន​សុខភាព​ល្អ បរិមាណ​គ្រាប់ពូជ ដែល​ត្រូវការ​ក្នុង​មួយ​ហិកតា​គឺ​ពី ១៥-២០ គីឡូក្រាម​ប៉ុណ្ណោះ ។ ដើម្បី​ឲ្យ​សំណាប​ដុះ​លូតលាស់​ធំធាត់​ល្អ គេ​ត្រូវ​សាប​គ្រាប់​ពូជ​មួយ​គីឡូក្រាម​លើ​ផ្ទៃ​ដី​ថ្នាល ១០ ម៉ែត្រការ៉េ ។ ទីសំណាប​ត្រូវធ្វើ​នៅ​ជិត​ប្រភពទឹក តែ​ត្រូវ​ឆ្ងាយ​ពី​ម្លប់​ព្រៃ ឬ​កន្លែង​មាន​ភ្លើង​អគ្គិសនី ដើម្បី​ជៀសវាង​ការបំផ្លាញ​ពី​សត្វល្អិត​ចង្រៃ ។ ជា​ការ​ល្អ​គួរ​ស្ទូង សំណាប​ដែលមាន​អាយុ ១៨-២២ ថ្ងៃ ហើយ​ក្នុង​មួយ​គុម្ព​ចំនួន ២-៣ ដើម ។ សម្រាប់​ស្រូវ​ពង្រួ​ស បរិមាណ​គ្រាប់ពូជ​ដែល​ចាំបាច់​គឺ​ពី ៧០-៨០ គីឡូក្រាម ក្នុង​មួយ​ហិកតា ។ គួរ​រៀបចំ​ដី​ឲ្យបាន​ល្អ​និង​រាបស្មើ​មុន​ស្ទូង ឬ ព្រួស ។ ការ​ភ្ជួរ​រាស់​គួរតែ​ធ្វើឲ្យបាន ២-៣ សារ​ជា​ការល្អប្រសើរ ។ ប្រសិនបើ​ស្រែ​អាច​បញ្ចេញបញ្ចូល​ទឹក​បាន​បន្ទាប់​ពី​ស្ទូង ឬ​ព្រួស​បាន ២០ ថ្ងៃ អាច​បញ្ចេញ​ទឹក​ឲ្យអស់​ពី​ក្នុង​ស្រែ ២-៤ ថ្ងៃ រួច​បញ្ចូល​ទឹក​ថ្មី​វិញ ។ ធ្វើ​របៀប​នេះ គឺ​ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្រូវ​កាន់តែ​បែក​គុម្ព​ល្អ ។​

ការប្រើប្រាស់​ជី​
ការប្រើប្រាស់​ជី​សមស្រប​តាម​កម្រិត​ណែនាំ នឹង​មិន​បណ្តាលឲ្យ​មាន​ការថយ​គុណភាព​គ្រាប់ស្រូវ​ឡើយ ។ គួរ​ដាក់​ជី ២-៣ ដង ក្នុង​មួយ​វដ្ត​ជីវិត​របស់​ស្រូវ​ដោយ​:
- បាច​លើក​ទី​១: ទ្រាប់​បាត​មុន​ពេល​ស្ទូង​ប្រើ​ជីធម្មជាតិ​ពី ៥-១០ តោន​/​ហ​ត និង​រួមផ្សំ​ជាមួយ​ជីគីមី​ដូច​មាន ក្នុង​តារាង​ទី ១ ។ សម្រាប់​ពេល​វេលា​នៃ​ការ​បាច​ជី​បំប៉ន គឺ​ត្រូវ​ធ្វើឡើង
​នៅ​រយៈពេល ១៥ ថ្ងៃ (​បំប៉ន​លើកទីមួយ​) និង ៣០ ថ្ងៃ (​បំប៉ន​លើក​ទី​ពីរ​) ក្រោយពេល​ស្ទូង ។​
តារាង​ទី​១: កម្រិត​ជី​ណែនាំ​តាម​ប្រភេទ​ដី​
​ប្រភេទ​ដី
ប្រភេទ​ជី​
​​ទ្រាប់​បាត
​បំប៉ន (​គ​ក្រ​/​ហ​ត​)

(​គ​ក្រ​/​ហ​ត​)
​លើក​ទី​១​
លើក​ទី​២
​ដីខ្សាច់ (​ដី​ព្រៃ​ខ្មែរ
ប្រទះ​ឡាង​)
អ៊ុយ​រ៉េ​
​៣១
៨៧​
៦៦
ដេ​អា​ប៉េ
៨៧
​០
​ប៉ូ​តាស
​​១៣៣​
​០
ដី​ល្បាយ​ឥដ្ឋ (​ដី​បាកាន អូ​រូង
ទួល​សំរោង គោក​ត្រប់ ក្រគរ​)
អ៊ុយ​រ៉េ​
​៥២
១០៥​
៧៩
ដេ​អា​ប៉េ
១៣០
​ប៉ូ​តាស
៦៧
​ដី​ឥដ្ឋ (​ដី​កំពង់សៀម ក្បាល​ពោធិ
​កៀនស្វាយ​)​
អ៊ុយ​រ៉េ
៥៣
៨៧
៦៦
ដេ​អា​ប៉េ
៣៩​

ការប្រមូល​ផល​

  • ត្រូវ​ធ្វើការ​ច្រូតកាត់​នៅ​រវាង ៣០-៣៥ ថ្ងៃ​បន្ទាប់​ពី​ស្រូវ​ហាល​ផ្កា​ស្រុះ ឬ​ពេល​ដែល​ប្រមាណ ៨៥ ភាគរយ នៃ​គ្រាប់ស្រូវ​ទុំ ។​
  • ត្រូវ​ហាល ២-៣ ថ្ងៃ​ដើម្បី​បន្ថយ​សំណើម​នៅក្នុង​គ្រាប់​ឲ្យនៅ ១៤ ភាគរយ​មុននឹង​ទុក​ជា​ការល្អ្។ សូម​យក​គ្រាប់ស្រូវ​មក​ខាំ​ដើម្បី​កំណត់ បើ​គ្រាប់ស្រូវ​នោះ​បាក់ គឺ​មានន័យថា​គ្រាប់ស្រូវ​ស្ងួត​ល្អ​អាច ទុកដាក់​បាន ។​
  • គ្រាប់ពូជ ត្រូវ​ច្រក​ទុក​ក្នុង​បាវ​ក្រចៅ​ដាច់ដោយឡែក​ពី​គ្រាប់ស្រូវ​ចំណី នៅ​កន្លែង​ដែល​ស្ងួត​ល្អ ហើយ​គ្មាន​ការបំផ្លាញ​ពី​សត្វ​កណ្តុរ មាន់​ទា​ជាដើម ។ ត្រូវ​សរសេរ​ឈ្មោះ​ពូជ និងថ្ងៃខែ​ច្រូតកាត់​ដាក់​នៅ​លើ​បាវ​ឲ្យបាន​ត្រឹមត្រូវ​ល្អ ។​
  • ផល​ស្រូវ​ដែល​ប្រមូលបាន​ត្រូវ​ដាក់​ក្នុង​ជង្រុក​ឲ្យបាន​ល្អ ដោយ​ការពារ​កុំឲ្យ​សត្វកណ្តុរ មាន់ ទា ចូល​ស៊ី និង​មិន​ឲ្យ​ទទឹក។​

(ដកស្រង់ចេញពី ខេមបូឌាអេចបេ្រសញូស៍)

No comments:

Post a Comment